ورزشی: در این مطلب بیوگرافی امیررضا رفیعی را می خوانید.
به گزارش پایگاه خبری ورزشی، امیررضا رفیعی (زادهٔ 22 فروردین 1381) بازیکن فوتبال اهل ایران است که در پست دروازه‌بان برای باشگاه فوتبال پرسپولیس در لیگ برتر خلیج فارس بازی می‌کند.
امیررضا رفیعی متولد 22 فروردین 1381 در قزوین، فوتبالیست است. فوتبال حرفه ای را از دوران نوجوانی شروع کرد و در 18 سالگی به تیم سایپا پیوست و در ادامه موفق به پوشیدن پیراهن تیم های نساجی و سرخپوشان پایتخت شد. با 186 سانتی متر قد در پست دروازه بانی بازی می کند و پای تخصصی اش راست است.
فوتبال حرفه ای خود را از دوران کودکی با بازی در آکادمی پیکان تهران شروع کرد و تا سال 1396 در پایه های این تیم حضور داشت.
سال 1396 در 15 سالگی جهت ادامه فوتبال خود به تیم نوجوانان مقاومت تهران منتقل شد و به مدت سه سال در آکادمی این تیم توپ زد.
سال 1399 در 18 سالگی مورد توجه استعدادیاب های باشگاه سایپا تهران قرار گرفت و به آکادمی این تیم پیوست. او تنها پس از یک سال تصمیم به جدایی گرفت و به آکادمی نساجی مازندران ملحق شد و تا سال 1401 در پایه های این تیم بازی کرد.
تابستان 1401 در 20 سالگی با نظر مثبت یحیی گل محمدی سرمربی وقت پرسپولیس تهران به عنوان دروازبان سوم به این تیم پیوست و هم اکنون در این تیم مشغول بازی است. 9 اسفند 1402 پس از 4 کارته شدن علی رضا بیرانوند، وی اولین بازی رسمی خود را با پیراهن پرسپولیس در هفته هجدهم لیگ برتر مقابل ذوب آهن اصفهان انجام داد که در نهایت این بازی با نتیجه 1 بر 0 به سود سرخپوشان پایتخت به اتمام رسید او با تیم پرسپولیس 1 قهرمانی لیگ برتر، 1 قهرمانی جام حذفی و 1 قهرمانی سوپرجام ایران را کسب کرده است.
رفیعی دروازبانی خوش استایل و شجاع بوده و توانایی بازی با پا، جایگیری های خوب و رفلکس های سریع از خصوصیات بارز وی می باشد.
بازی برای اولین بار در لیگ برتر واقعا حس فوق العاده ای بود خدا من را دید و بالاخره زمان اینکه برای تیم محبوبم به میدان بروم رسید. خیلی منتظر فرصتی بودم تا بتوانم خودم را نشان دهم خوشحالم این اتفاق برای من افتاد و از خدا به خاطر لطفی که به من داشتم ممنونم. خیلی خوشحالم چون در این مدت خیلی زحمت کشیدم باید از کادرفنی همبازیان عزیزم بزرگترهای تیم و به ویژه علیرضا بیرانوند تشکر کنم که خیلی برای این بازی به من کمک کردند.
پیش از اولین بازی اش برای پرسپولیس شاید چیزی حدود ده هزار دنبال کننده در اینستاگرام داشت و صفحه شخصی اش دیده نمی شد. بعد که گفتند چند هفته ای جای بیرانوند را می گیرد این تعداد دنبال کننده به حدود 15 هزار تا رسید اما بعد از بازی سیرجان یکباره این عدد از 120 هزار تا عبور کرد. این سرعت پیشرفت نه در تعداد دنبال کننده بلکه حتی در خوردویی که سوار می شد هم مشهود است. او قبلا با یک خودروی تیبا به ورزشگاه محل تمرین تیمش می آمد اما حالا یک شاهین سوار می شود که شاید برای بازیکن جوانی با قرارداد 500 میلیونی زیاد باشد.
علی بیرانوند فوق العاده است و هرچه از او بگویم کم گفتم در این چند وقت خیلی من را راهنمایی کرد و کمک کرد تا راحت بازی کنم. قبل از بازی اوام هم محبت کرد و با من تماس گرفت و کلی روحیه داد شاید خیلی ها از نزدیک بیرانوند را نشناسند و نمی دانند که او چه قلب بزرگ و مهربانی دارد. بیرانوند اسطوره فوتبال ایران است و من افتخار می‌کنم با چنین گلری همبازی هستم.
هر روز فاصله طولانی خانه پدری در قزوین تا ورزشگاه شهید کاظمی را طی می کند که فاصله ای بیش از 160 کیلومتر می باشد. غالبا با ترافیک مسیر تهران – کرج و کرج – قزوین بیش از دو ساعت یا دو ساعت و نیم طول می کشد و قبل از تمرین می تواند روی کیفیت کارش تاثیر منفی بگذارد و بعد از تمرین حسابی خسته اش کند. این یعنی که او هر روز چیزی 330 کیلومتر رانندگی می کند و حدود پنج ساعت پشت فرمان خودروی شخصی اش مسیر منزل تا تمرین و بالعکس طی می کند تا به آنچه به عنوان یک امید و هدف نگاهش می کرد دست یابد و حالا تا حدودی به آن نزدیک شده است.
علیرضا بیرانوند گلر اول ایران است و یکی از بهترین های آسیا محسوب می شود و تمرین کنار او برای من افتخار بزرگی است. من از نظر فنی و اخلاقی نکات خوبی را از او یاد گرفته ام و امیدوارم روزی فرا برسد که در پرسپولیس و تیم ملی بتوانم مثل او باشم.
من کاملاً به هواداران حق می دهم شاید من هم جای آن ها بودم نگران می شدم و استرس می گرفتم خیلی ها تمرینات من را ندیده بودند و نمی دانستند چه اتفاقی می افتد. به همین خاطر طبیعی بود که نگران باشند و من کاملاً به آن ها حق می دهم. نظر هوادار خیلی مهم است و امیدوارم بتوانم هر زمانی که برای پرسپولیس به میدان می روم نمایش خوبی داشته باشم تا آن ها از عملکرد من راضی باشند.
رسیدن به جایگاه ثابت در پرسپولیس و رسیدن به تیم ملی از رویاهایی است که به دنبال تحقق آن هستم. رویای بزرگ من حضور در بایرن مونیخ است و تمام تلاشم را به کار می گیرم که پله به پله و مرحله به مرحله به آرزوهای فوتبالی ام جامه عمل بپوشانم.
در ایران که الگوی کاملی غیر از عیلرضا بیرانوند نیست و به نظرم حتی در آسیا او بدون رقیب است. در فوتبال اروپا هم سبک دروازه بانی مانوئل نویر و ادرسون را می پسندم و آن ها را دوست دارم.
