ورزشی: این روایت قهرمانی یک تیم بزرگ در سایه ترس از یک دیکتاتور خونخوار است.
در زمان برگزاری جام جهانی 1934، ایتالیا (کشور میزبان) توسط حزب فاشیسمِ بنیتو موسولینی اداره میشد. ایل دوسه که چند سال قبل سری آ را تأسیس کرده بود، از فرصت میزبانی برای گسترش تبلیغات سیاسی استفاده کرد و طبق برخی مدارک، دخالتهای او باعث برگزاری جام جهانی در سرزمین چکمه شد. او یک روز قبل از بازی ایتالیا مقابل اتریش با داور سوئدی ایوان اکلیند شام خورد و در دیدار بعدی نیز اتفاقاتی پیش آمد که داور لطفش را از لاجوردی پوشان دریغ نکرد. قرار بود در فینال یک داور بلژیکی قضاوت را بر عهده بگیرد اما ایوان اکلیند سوئدی ناگهان به جای داور برگزیده شده انتخاب شد. حتی در این دیدار هم می توان ادعا کرد که ایتالیاییها به داور دلخواهشان رسیده بودند، بنیتو، جام جهانی سیاهی را دل تاریخ حک کرد.
ژول ریمه (رئیس وقت فیفا) نیز در مورد جام جهانی 1934 گفت: جام جهانی 1934 را فیفا برگزار نکرد. این جام، جام موسولینی بود.
به دلیل بی احترامی اروپاییها به دورهی قبل جام جهانی، این بار نوبت به تیمهای قارهی آمریکای جنوبی رسید که تلافی کنند؛ آرژانتین و برزیل با ترکیبی کاملا آماتور و متشکل از ذخیرههای خود پا به میدان مسابقات گذاشتند و از ترس آسیب دیدگی ستارههایشان، آنها را در کشور خود نگه داشتند، اما اروگوئه (قهرمان دورهی قبل) بطور کامل مسابقات را تحریم کرد.
یا قهرمان جام جهانی میشوید یا قتل عام! این پیام دیکتاتور فاشیست ایتالیایی، موسولینی به تیم ملی ایتالیا قبل از جام جهانی 1934 بود. چیزی که ایتالیایی هارو بشدت ترسوند، تو اون جام ایتالیا به فینال رسید و تو بازی آخر به مصاف چک اسلواکی رفت، نیمه اول بدون گل تموم شد. بین دو نیمه موسولینی به رختکن ایتالیا اومد و به بازیکنا گفت: 45 دقیقه وقت دارید درمورد زندگی خودتون تصمیم بگیرید. حرفی که ایتالیایی هارو بیشتر ترسوند، دقیقه 70 گل خوردن و بازیو عقب افتادن، ولی اونا تسلیم نشدن و برای زنده موندن جنگیدن و کامبک زدن و اون فینال رو 2 - 1 بردن و قهرمان جهان شدن. دروازه بان چک اسلواکی بعد از بازی گفت: ما بازی رو باختیم اما در عوض جون 24 انسان رو نجات دادیم...